30 Nisan 2010 Cuma
Etiketler: ben, celta.özel ingilizce dersi, gökçe özses, ingiltere seyahati
29 Nisan 2010 Perşembe
Issızlıkların kesiştirdiği ruhlar barında...
0 yorum Gönderen Umudum zaman: Perşembe, Nisan 29, 201028 Nisan 2010 Çarşamba
Ama Türkiye'de kadın olmanın dışında ,Türkiye'de mini etek giyen kadın,Türkiye'de saçlarını sarıya boyatan kadın,Türkiye'de sokakta sigara içen kadın,Türkiye'de üniversitede okuyan ve yalnız yaşayan kadın zorluklarını deneyimlemiştim..Kadınlığın "farklı" bir halinin zorluklarını ilk kez deneyimliyorum..Sanırım tek çıkar yolu "salak ve çılgın" olmaktansa , "akıllı ve çılgın" olmak..Söylediğim şeyi anlayabiliyor musunuz??
Geçen Pazar pikniğe gittik Şirinella ve diğerleri :) Oksijenden başımız döndü...Çok eğlendik...
Etiketler: ben, boşanma, kadın olmak, şirinim, türkiye
21 Nisan 2010 Çarşamba
**Bu arada Şirinella ilk kuaför deneyimini yaşadı...Yaşadığı her şeyi bu resimdeki gibi keyifle tadını çıkara çıkara yaşasın İnşallah..Yüzündeki keyfi gördünüz di mi?
**Bir fincan kahvenin kırk yılsa hatrı , koca galonla içilen kahve ne olcak?
Çiçek gibiyim :) aman nazar deymesin..
19 Nisan 2010 Pazartesi
zor bir gün bizim için...
dualarınızı esirgemeyin lütfen...
13 Nisan 2010 Salı
"Başlamak mühimdir"diye başlıyordu vakti zamanında yazdığım bir yazılardan biri..
Son dönemlerde başlayabildiğim çok fazla şey oldu pek de memnunum bu durumdan.
Uzun süre durunca tabi!
Şimdi başlangıçlara çok taze bişey daha ekledim.Baharla birlikte geldi taze başlangıcım..
Kafamdan geçirdiğim bişey sözlerime de yansıdı geçen gün..."Aslında bir tarafıyla da zorluklar barındırıyor içinde"
Hayatını istediğin gibi yaşamanın yanında hayatına yeni bir yön vermen gerekliliği, kariyerinde yeni bir atak yapma cesaretinin yanında sevdiğin iş arkadaşlarından ayrılmanın zorluğu,anneliğin sonsuz hazzının yanında sorumluluğun ağırlığı,yeni bir ilişkiye başlamanın heyecan dolu anlarının yanında ilişkiyi tanıma zorluğu..
Bu saydıklarım eğer hazırsan elbette karşı konulamaz bir coşku yaratıyor hayatında..Hazırsan elbette ama bir tutam korkuyu ve/veya çekinceyi beraberinde getirmediğini kimse söyleyemez sanırım..
a-a evde Miller varmış ne hoş...Soğuk değil ama olsun bütün istediklerin aynı anda olmuyor di mi?
Coşkuyla başlayamadığın başlangıçlardan bahsediyorduk.
Zor konuymuş!
Hayatında seni ve söylediklerini bağlayan şeyler olduğu sürece cesur olmak,cesurca cümleler kurmak hadi bol keseden atmak diyelim eskisi gibi kolay olmuyor.
İşte tam burda şunu düşünüyorsun ; cesur ataklar mı yapmalı, yoksa varolanı- seni saran pamuğu sonsuza kadar korumalı mı? Seni sonsuza kadar içinde tutacağını bile bile!
Zor seçim!
Başlangıçlar dedik , cesur hamleler dedik.Ve aynı cümleler içinde zorlanmaları koyduk..
Derin kazılar yapıyorum son bir senedir..Kazdıkça yeni karmaşalarla karşılaşıyorum.Çok şükür karşılaştıklarım arasında daha da derine inmiyor olmama neden olacak bir vukuatla karşılaşmadım.
-henüz-
Ama o derinliğe sahip olabilmek daha derine inmemi sağlayacak şeyler tam da bu benim korktuğum başlangıçlar.Bahar başlangıcında salgılanan hormonlarım , kendini koruma içgüdülerimle savaşıyor.
Ben durup izliyorum.Kendimi bu kadar dışarda tuttuğum hiç olmamıştı.Hep tuttuğum bir taraf olurdu benim.Bazen içgüdülerim oldu bu bazen de hormonlarım..(Canım hormonlarım)
Şimdi ilk kez "tarafsız bölgedeyim" Ama burası ilk kez karşılaştığım bi yer...Yabancısıyım buraların..
Gözlerimi karanlığa alıştırır gibi kıstım bekliyorum...
13 Nisan 2010
Moda
Etiketler: başlangıçlar, ben
12 Nisan 2010 Pazartesi
6 Nisan 2010 Salı
Hayvan hakları evrensel beyannamesinde (madde 3) diyor ki;
1. Hayvanlara kötü muamele edilemez veya zalimane davranışlarda bulunulamaz.
2. Eğer bir hayvanın öldürülmesi gerekiyorsa, bu bir anda, acısız ve korku yaratmaksızın yapılmalıdır.
3. Ölü bir hayvana saygıyla davranılmalıdır.
Bu beyanname 15 Ekim 1978'de Paris UNESCO evinde ilan edilmiş..
Yıl 2010..Oturduğum yerden google'a "hayvanlara yapılan kötü muameleler" yazıyorum...Gördüğüm haberler karşısında ürkmemek elde değil..İçimden küfür kafir saydırıyorum...
Tadım kaçtı...
Bu insan denilen varlık benimle aynı soydan mı gerçekten?
Umutlandırıcı haberler almıştık oysa ki; barınak gönüllüleri derneği hayvanlar için bir ambulans almışlar ve sokaklarda yaralanan -tedavi görmesi gereken hayvanların bildirilmesi için kullanılacak bir telefon hattı bile edinmişlerdi ; ALO153...İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile yürütülen bir proje idi..
Bilin bakalım noldu? Proje maddi yetersizlikler sebebiyle durdu!
Şimdi sahne "iyi ve duyarlı" insanların...
İyiliğin büyüğü küçüğü olmaz...
IBAN: TR790006400000110820653507
Alıcı: Barınak Gönüllüleri Derneği
Is Bankası Caddebostan şubesi (1082) Hesap No: 653507
Elinizde malzeme ya da mama fazlanız varsa:)
Barinak Gonulluleri ve Hayvanlara Yasam Hakki DernegiBahariye Caddesi, Dr.Ihsan Unluer Sokak No:14/2 34770 Kadikoy-Istanbul
Telefon irtibat:0216 449 90 52-53
Fax:0216 449 90 51
GSM: 0533 574 25 23
info@bgd.org.tr
Bağışlarınızdan sonra http://www.kalbimizsokaktaatiyor.org/ adresinden pırıl pırıl isminizi görebilirsiniz...
Hadi nolur , biliyorum ben az değiliz aslında...
Sevgiler herkese...
Etiketler: sokak hayvanları
5 Nisan 2010 Pazartesi
Güzel iki gündü...Şirinella ile Eminönü ayrı bir zevk...Vapurda bir klasik ;martılara simit atarak başladı günümüz.Güneşi fırsat bilip dışarda oturduk , daha doğrusu yarı belimize kadar sarktık...Hem martılar için hemde denizin üstünde oluşan köpükler için..Bayıldı Şirine köpüklere.Balıkçı teknelerini çok sevdi büyük demir yığını yük gemilerinden hoşlanmadı.."Kovacan büyük" dedi onlara...Yanımızdan geçen gürültücü balıkçı teknesine seslendi seslendi duyuramadı küçük sesini....Duymuyor diye üzüldü bi de..:)
Vapurdan sonra altgeçitteki plastik oyuncak satıcılarına takıldı bi süre..en çok plastik gürültücü nemo'yu sevdi.Dönüşte alma sözü verince sakinledi...
Luna'nın öneresi "Namlı şarküterinin" üst katında kahvaltı yaptık ballı-kaymaklı...Tazecik çay , malatya köy peyniri eşliğinde...Yan masada oturan Kuzey ve annesi ile tanıştık..Kuzey bize "robot rabbit" taklidi yaptı..Kuzey'in annesi bizi etkilemeye çalıştığını fısıldadı kulağıma...Ah dedik daha "kıl" olsan , daha sevimli olmaya çalışmasan Şirin peşinden ayrılmayacak...Hem güldük hem canımız sıkıldı , içerledik...büyük bir yudum aldık çaylarımızdan!
Sonra meşşhurrr fotograf makinemi aldık...Sessizce çıktık dükkandan...Tek kelime etmeden :)
Vee işte Şirinella'nın bisikleti....
Dize bakın ilk vukuatı..Anne bak çorabım kaçtı dedi..Pek üzüldü..Aman dedim sevgilim boşversene bi çorabın lafı mı olur...Çok hoşlandı bu tavırdan...Aman dedi...Hemen bisiklet sevincine döndü...Yalnız arkadaş biraz takıntılı olcak gibi yolda sürekli eli çorap deliğindeydi..
Güle oynaya döndük...Sonra babayla arkadaş ziyareti yaptılar..Ben doğruu berin ve Gökçe ile kahve keyfine....Hava bi güzel bi güzel...Şeker gibi oturduk moda güneşinin altında üç kadın..
Akşam; şirin'e eve kavuşma zamanı...
O kadar yorgundu ki kuzu banyodan sonra kabarık saçları ve mis sabun kokusuyla yatağa girer girmez düştü :)
Benim için film saati..."Karşı Pencere" İzlememiştim ama hep aklımdaydı...
Ferzan Özpetek çok çok beğendiğim , izlediğim her filminde ayrı haz duyduğum ve gözyaşı döktüğüm (benim için hiç zor olmasa da) önemsediğim bir yönetmen...Her açıdan...
Karşı Pencere'den etkilenmemem mümkün değildi..Zira filmin kadın karakteri her günü aynı ,hayatından zevk almaz halde her günü aynı yaşayan , kocasını bir çok konuda yetersiz ve eksik gören mutsuz bir kadın ; Giovanna...
Bu mutsuzluktan hep olduğu gibi Giovanni'nin kocası ve iki çocuğu da sebepleniyor elbette...Giovanni'nin tek heyecanı karşı penceredeki Lorenzo...Lorenzo'nun hayatında olmak ve aslında o hayatı yaşamak istiyor...
Filmde hayatımızdaki sıradanlıkları , aslında hayattan aldığımız zevkleri erteleyerek hep daha fazla mutsuz hissettiğimizi görüyoruz...Ben gördüm yani...Fakat Giovanni tam hayalini kurduğu yerde olduğunda yani karşı pencereden evine baktığında- biraz da annelik içgüdüsüyle- hangi tarafta duracağına karar verdi..Bunun fiziksel yakınlaşma sahnesinden hemen saniyeler sonra olması da bence çok bilinçli bir karardı..
Hayat tercihlerden ibaret..Ve ünlü fransız felsefeci Blaise Pascal'ın dediği gibi "Her seçiş bir vazgeçiştir"
Giovanni'nin vazgeçtiği şeyler oldu elbet ama filmdeki ikinci hikayenin kahramanı Davide ona hayatın zevk almak için sana çok fazla şey sunacağını bir ders niteliğinde sundu..Davide karakterini canlandıran ve filmden kısa bir süre sonra hayatını kaybeden Massimo Girotti'nin oyunculuğunu burda anmadan geçmek olmaz...
Filmin müzikleri ile çok daha eskiden tanışmıştım..Dinlemeyi de ayrıca çok çok severim ve en sevdiğim şarkı;
Klip filmin oyuncuları ile çekilmiş seyri ayrı keyif...
http://www.dailymotion.com/video/x14vbb_giorgia-gocce-di-memoria_music
Son olarak filmdeki en etkileyici replik Davide'den geliyor;
“Ben artık bir şey yapamam, ama siz yapmalısınız, geliyorlar, farketmelisiniz, daha iyi bir dünyada yaşamak için çabalamalısınız.”
Filmin aldığı ödüller;
David Di Donatello Ödülleri
En İyi Yönetmen Ödülü
En İyi Kadın ve Erkek Oyuncu Ödülü
En İyi Müzik Ödülü
En İyi Flaiano Ödülü
En İyi Kadın Oyuncu Ödülü
En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Ödülü
Nastro d'Argento Ödülleri
En İyi Kadın Oyuncu Ödülü
En İyi Konu ve Şarkı Ödülü
Altın Küre Ödülleri
En İyi Kadın ve Erkek Oyuncu Ödülü
En İyi Senaryo ve Müzik Ödülü
Altın Ciak Ödülleri
En İyi Kadın Oyuncu Ödülü
En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Ödülü
En İyi Film Müziği Ödülü
İzlemediyseniz izleyin derim ben..İzlediyseniz bi daha izleyin:)
Pazar sabahı Şehir tiyatroları'nın farkını farkettik...Daha önce izlediğimiz Özel tiyatro deneyimimizden sonra bu haftaki oyun inanılmaz profesyonel ve zevkliydi..Büyük bir salon ve iyi oyuncular...İzlediğimiz oyun "Sokak Kedileri" idi..Çok eğlendik...Üstelik sadece 6 lira verdik..Bir yetişkin bir çocuk...(Şirin bileti isterken öyle dedi:))
Lütfen çocuklarınızı büyük kapalı alışveriş merkezlerinde değil tiyatrolara götürün...
Yoruldum hadi azcık iş yapayım ben...
Görüşürüz..
Etiketler: ben, Ferzan Özpetek, karşı pencere, Sokak kedileri, şirinim