14 Kasım 2010 Pazar
Sanki Tanrı gerçekten sorduğum sorulara yanıt veriyor gibi yada en azından cevapları bulmamı sağlıyor..Her an,her nefesimde yanımda olduğunu hissettirdiğin için teşekkürler...
Ye,Dua et,Sev kitabından;(biliyor musunuz filminden çok daha derin bir kitap bu..ve bana şimdi çok iyi geldi)
"...Saygılı aklı başında ve makul bir şekilde, her zaman belirgin olan uyuşmazlıklarımızı küçülten mantıklı bir planla "yeniden deneme" konusunu tartışıyorduk..Bunu çözmeye kendimizi fazlasıyla adamıştık.Çünkü,birbirine delicesine aşık olan iki insan nasıl olurda mutlu sona eremezdi?Bu işe yaramalıydı.Yaramadı mı?Yepyeni umutlarla yeniden bir araya gelerek,birkaç çılgıncasına mutlu gün yaşıyorduk.Hatta bazen haftalar.Fakat nihayetinde David benden bir kez daha uzaklaşırdı ve ben ona bağımlı hale gelirdim (ya da ben ona bağımlı hale gelirdim ve o uzaklaşırdı;hangisinin diğerini tetiklediğini asla çözemedik) ve sonunda ben perişan,o yine gitmiş olurdu.."(sayfa;42)
Yanıt gibi di mi?
Evim ne kadar da sessiz..Ve bu nasıl güzel!
Koltukta beyaz battaniyem ayaklarımı örterken yanıbaşımda masa lambası sadece kitabımı aydınlatıyor.Pc ayak ucumda.O kadar sakin bir uykudaki.
Evim ne kadar da sessiz..Ve bu nasıl huzurlu!
Bu gece uzun zaman sonra Tanrı'ya tekrar şükrediyorum.
Beni iyileştirmeye başladığı için...
Evim de o kadar hareket yok ki..
Ve bu o kadar...
kendini duyabilmek için yalnız olmak sanırım en doğru yol..Bu yolu seviyorum..
Etiketler: ben, ye dua et sev