12 Nisan 2010 Pazartesi


Uçmak çok şahane bişi..Bir demir yığınıyla da olsa...Demirden korksak uçağa binmezdik demi ama? :)






Karnımı doyurduğum ender zamanlardan...Genelde "likit" beslendik :)



Demedim mi?




Ben o bankta oturdum biliyor musun?Evet ben olsam ben de beni kıskanırdım...



Çayır çimende yayıla yayıla....











Kavuşma anı :)))











O kadar özlemişim ki..Anlatamam hiç uğraşmayayım...
Ama bana o kadar iyi geldi ki bu seyahat bu arada...Şirinella eminim beni anlıyordur...
İçimi serin tuttuğun ve "sen" olduğun için teşekkürler Şirinem..
Seni seviyorum...
Annen...

;;