Uçmak çok şahane bişi..Bir demir yığınıyla da olsa...Demirden korksak uçağa binmezdik demi ama? :)
Karnımı doyurduğum ender zamanlardan...Genelde "likit" beslendik :)
Demedim mi?
Ben o bankta oturdum biliyor musun?Evet ben olsam ben de beni kıskanırdım...
Çayır çimende yayıla yayıla....
Kavuşma anı :)))
O kadar özlemişim ki..Anlatamam hiç uğraşmayayım...
Ama bana o kadar iyi geldi ki bu seyahat bu arada...Şirinella eminim beni anlıyordur...
İçimi serin tuttuğun ve "sen" olduğun için teşekkürler Şirinem..
Seni seviyorum...
Annen...